Czy możliwe jest, aby polityka nas nie zajmowała, aby była nam obojętna? Czy tak powinno w ogóle być, a może powinniśmy się w nią angażować? To pytania wcale nieobce wielu z nas na ścieżce zen. Tym bardziej, że wchodzimy w okres bardzo ostrych politycznych potyczek, co budzi różne emocje. I nie mam tutaj na myśli tylko polskiej sceny politycznej. Myślę także o ruchach w Stanach, Francji, Niemczech czy Hiszpanii. Wszędzie tutaj wyraźnie widać, że nurt polityki idzie w stronę radykalizacji, która opiera się na bardzo mocnym podziale “my/oni”.